خط قرمزها را مشخص کنید!

الهام نداف آنچه تا امروز محل بحث و مناقشه میان مدیران فرهنگی و اهالی هنر شده، روشن نبودن حدود و خط قرمزهاست. همان خط قرمزهایی که تعریف، تدوین و مکتوب نشده و بعد از صدور مجوزهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به بزرگ ترین چالش هنرمندان و مسوولان تبدیل می شود. با این همه، جای خوشبختی است که کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در این دوره به معنای واقعی کلمه دغدغه های فرهنگی و هنری دارد و تا حد امکان آثار جهت گیری های بی پایه و اساس را در این حوزه خنثی می کند. این روزها که رسمیت داشتن پروانه های نمایش و ساخت فیلم ها و همچنین ادامه همکاری سیدرضا صالحی امیری در مقام وزیر ارشاد، بحث داغ رسانه هاست، محمداسماعیل سعیدی یکی از اعضای فراکسیون فرهنگی مجلس در گفت وگویی با خانه ملت از لزوم تعیین چارچوب و شفافیت رویکرد فرهنگی برای دولت جدید گفت. این موضوعی است که به گفته او وزارت ارشاد دولت دوازدهم را موظف می کند یک بار برای همیشه با صراحت تصمیم گیری کند: «عرض و طول هنر در کشور ما مشخص نیست و همین مساله بین هنرمندان و ممیزان اصطکاک و چالش آفرینی می کند. مسوولان تصمیم ساز بخش فرهنگ کشور باید با دعوت و همفکری از اهالی هنر چارچوبی مناسب برای هنر این مملکت تعیین تکلیف کنند.»اما با روشن شدن مواضع سازمان سینمایی، هنرمندان هم تکلیف خود را در قبال خلق هنر بهتر می دانند و دیگر نیازی به توضیح درباره چرایی صادر شدن پروانه ساخت و نمایش نیست: «نباید از هنرمندان انتظار داشت که وقتی چارچوب ها مشخص نیست و مجوز و پروانه ساخت می گیرند نسبت به توقیف و به هدر رفتن هزینه های مادی و معنوی ساکت بمانند.» این بخش از صحبت های عضو فراکسیون فرهنگی مجلس، اعتراض های عبدالرضا کاهانی را یادآوری می کند. اگرچه این نامه ها و بیانیه ها تا امروز راه به جایی نبرده و همچنان تکلیف اکران دو فیلم اخیر او روشن نیست، اما سعیدی این حق را برای کارگردان «ارادتمند، نازنین، بهاره، تینا» قایل می شود که تا جای ممکن صدایش را به گوش مسوولان فرهنگی برساند. علاوه بر سعیدی، طیبه سیاوشی شاه عنایتی هم یکی دیگر از مجلسی هاست که از هر فرصتی برای حمایت از سینماگران استفاده کرده است. این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس معتقد است توقیف تنها منحصر به ایران است و این شیوه ممیزی در هیچ کشوری به چشم نمی خورد: « اگرچه در سایر کشورها حتی هالیوود نیز ممیزی وجود دارد ولی این ممیزی ها در همان مرحله نخست صورت می گیرد. سال ها قبل فیلم «سنتوری» با افتضاحی به یاد ماندنی توقیف و خواننده موسیقی آن ممنوع الکار شد اما امروز شاهدیم که موسیقی این فیلم که مشکل اصلی آن روزهای فیلم سنتوری بود از رادیو پیام و رسانه ملی پخش می شود. » سیاوشی شاه عنایتی با نقد عملکرد وزارت ارشاد در دولت تدبیر و امید، تصمیم گیری این وزارتخانه را بر مبنای مصلحت گرایی می داند. همین مصلحت گرایی هم سبب شده مدیران فرهنگی در مقابل فشارها تسلیم شوند و به نادیده گرفتن زحمات هنرمندان تن دهند. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس اما در خلال صحبت های خود، گریزی هم به شورای بازبینی فیلم های توقیفی در سازمان سینمایی زد: «اعضای کمیسیون سعی دارند کمتر به مداخله در عرصه فرهنگ بپردازند. شأن قانونگذار و ناظر این نیست که درباره نمایش دادن یا ندادن یک فیلم اظهارنظر کند. اعضای کمیسیون وظیفه دارند از هنرمندان مختلف با هر گرایشی حمایت و کمتر مداخله گری کنند.» شنیدن و خواندن این اظهارات در مقابل قضاوت های ناعادلانه درباره سینما و آثار هنری، روزنه های امیدی است که چشم انداز خوشایندتری را از فرهنگ و هنر این کشور ترسیم می کند. چشم اندازی که حدود و ثغور آن روشن است و دولت در آن نقش حمایتی و نه مداخله گری دارد.