فصل «لاتین» کتاب زندگی مهاجران سوری

داستان پناهجویان سوری که تصورش را هم نمی کردند دست سرنوشت آنها را ده ها هزار کیلومتر آن سوتر به امریکای جنوبی پرتاب کند
رقیه بهشتی
داستان اول: مکزیک
در دوران خوشی که «سیلوا حسن نامو» و خانواده اش در شهر دیریک در شمال سوریه زندگی می کردند، عصرها همگی پای تلویزیون می نشستند تا سریال مکزیکی مورد علاقه شان را تماشا کنند.
حتی بعد از شروع جنگ داخلی در سوریه و فرار آنها به عراق، او و خانواده اش از هر فرصتی برای تماشای تلویزیون و دنبال کردن سریال مورد علاقه شان استفاده می کردند تا هر روز برای ساعتی هم که شده درد جنگ را فراموش کنند و کمی بخندند. آنها به خواب نمی دیدند و تصورش را هم نمی کردند که در آینده ای نزدیک سر از این کشور درخواهند آورد!
وقتی سیلوا حسن توانست از یکی از دانشگاه های مکزیک بورس تحصیلی بگیرد، خانواده اش خوشحال نشدند. آنها دوست نداشتند دخترشان وارد کشوری شود که به زندگی های از هم پاشیده و باندهای مواد مخدر شهره است.
سیلوا در این رابطه به خبرنگار گاردین می گوید: «آرزوی پدرم همیشه این بود که بچه هایش تحصیل کنند و به جایی برسند. اما می ترسید که دخترش را راهی کشور مکزیک کند، چون به نظر او این کشور نماد ماری جوانا و مواد مخدر و جرم و جنایت بود. به هرحال، این چیزهایی بود که ما معمولاً در سریال های تلویزیونی آنها و اخبار می شنیدیم.»
سیلوا برنده یکی از ده بورس تحصیلی در مکزیک شده که توسط سازمان غیرانتفاعی حبشه برای بچه های درگیر در جنگ های داخلی در نظر گرفته شده است. تا امروز، تقریباً بیش از نیم میلیون نفر در جنگ داخلی سوریه کشته شده اند و نزدیک به یازده میلیون نفر هم از خانه و کاشانه خود جدا شده و آواره شده اند. ...

[ مشاهده متن کامل فصل «لاتین» کتاب زندگی مهاجران سوری در روزنامه ایران ]