نقد سریال Mr. Robot: قسمت سوم، فصل سوم

یکی از سرراست ترین اپیزودهای سریال. یا حتی شاید سرراست ترین اپیزود «مستر روبات» (Mr. Robot) تا این لحظه. چون حتی اگر به اپیزود اول سریال هم برگردیم بااینکه هنوز با کلاف سردرگمی که بعدا به آن می رسیم طرف نیستیم، اما یک جور حس رازآلودی تمام فضای سریال را احاطه کرده بود که به مرور قوی و قوی تر می شد. طبیعی است که اپیزودهای اول به دلیل تلاش نویسنده برای جذب بیننده سرشار از سوال های ریز و درشت مختلف باشند. منظورم این است که تاکنون سابقه نداشته که «مستر روبات» علاقه ای به شیرفهم کردنمان نشان بدهد. همیشه سریال عادت داشت بی هوا دستش را پشت سر بینندگان فشار بدهد و ما را در وان حمامی پر از تاریکی و معما خفه کند و درست در لحظه ای که سوسوی نور دارد از چشمانمان پر می کشد، سرمان را بیرون بکشد و اجازه بدهد تا با کشیدن کمی اکسیژن به درون ریه هایمان برای شیرجه ی بعدی آماده شویم. اما بیننده فقط برای مدت مشخصی توانایی دوام آوردن با مقدار اندکی اکسیژن را در بین فواصل طولانی ای که زیر آب بال بال می زند دارد. از یک جایی به بعد مهم نیست فرد را چقدر بیرون از آب نگه می دارید، ریه هایش آن قدر پر از آب شده که هیچ اکسیژنی کمکش نخواهد کرد. خوشبختانه سم اسماعیل به عنوان شکنجه گری که هر هفته سرمان را زیر آب می کند، شکنجه گری ماهری است و از این نکته آگاه بوده است. به خاطر همین است که بعد از فصل دوم که به غرق کردنِ تماشاگران تا سر حد مرگ اختصاص داشت، از آغاز فصل سوم تصمیم گرفت تا فرصت های بیشتر و طولانی تری برای نفس کشیدن به تماشاگرانش بدهد.
قسمت اول و دوم فصل سوم در حالی به عوض کردن دنده ی داستان و فشردن پا روی گاز اختصاص داشت که اپیزود سوم تبدیل به ...

[ مشاهده متن کامل نقد سریال Mr. Robot: قسمت سوم، فصل سوم در زومیت ]