سناریوی سرقت مجسمه های تهران تکرار می شود؟

سرقت مجسمه کودک در میدان ونک تهران در شرایطی خبرساز شد که پیشینه سرقت مجسمه ها در تهران به حدود هفت تا هشت سال قبل بازمی گردد. سرقت هایی که تاکنون سارقان آنها شناسایی و دستگیر نشدند، اکنون به نظر می رسد بعد از چند سال این سارقان دوباره راهی خیابان های پایتخت شده اند و این سئوال را در ذهن ها ایجاد کردند که آیا سریال سرقت مجسمه ها در شهرتهران دوباره تکرار خواهد شد؟  آغاز داستان به سرقت رفتن مجسمه های برنزی آذرماه سال 88 بود که نخستین مجسمه در تهران به سرقت رفت و ادامه این روند در ماه های آینده خبرساز شد سرقت هایی که نگرانی هایی را نه تنها برای مسئولان شهری بلکه پلیس و ساکنان این کلانشهر به وجود آورد، تا اینکه اردیبهشت ماه سال بعد محمد جواد شوشتری، رییس وقت سازمان زیباسازی شهر تهران عنوان کرد که از طریق اداره حقوقی شهرداری به دلیل سرقت 9 مجسمه شکایت کرده ایم. ضمن اینکه فیلم یکی از سرقت ها نیز که توسط مرکز کنترل ترافیک شهر تهران گرفته شده، موجود است. به هرحال به سرقت رفتن مجسمه های برنزی شهریار، ستارخان، باقرخان، صنیع خاتم، دو مجسمه انتزاعی در خانه هنرمندان ایران، شریعتی، مادر و فرزند و استاد معین موجب شد تا حدودپنج ماه بعد سردار حسین ساجدی نیا که در آن زمان مسئولیت فرماندهی انتظامی تهران بزرگ را بر عهده داشت از رسیدگی به موضوع سرقت سریالی مجسمه های شهر تهران خبر دهد.  سرقت ها سازمان یافته و با هدف خاصی بوده است اگرچه در این بازه زمانی خسرو دانشجو، به عنوان سخنگوی وقت شورای شهر تهران عنوان کرد که سرقت مجسمه های سازمان یافته و با هدف خاصی بوده است، براین اساس هیات رییسه شورای شهر تهران موظف شده تا این موضوع را از مراجع قانونی پیگیری کند، اما این سرقت ها همچنان ادامه یافت تا تعداد مجسمه های هنری به سرقت رفته به 12 رسید و با توجه به اینکه بیش از60 درصد مجسمه های موجود در شهر تهران از جنس برنز هستند این نگرانی به وجود آمد که در صورت محافظت نشدن، هر یک از این مجسمه ها ممکن است هدف بعدی سارقان باشند. در این میان اما زمانی که صحبت از سرقت چهار مجسمه سردیس های نواب صفوی، اقبال لاهوری و دانته همچنین مجسمه ابوسعید ابوالخیر به میان آمد، مجتبی موسوی، به عنوان مدیر اداره حجم سازمان زیباسازی شهرداری تهران سرقت این مجسمه ها را رد کرد و توضیح داد که این احجام به دلیل اجرای پروژه، بازسازی یا اصلاح جمع آوری شده اند. همچنین چون پیمانکاران مسئول مجسمه ها هستند پس قرامت را هم باید آنها پرداخت کنند.  مجسمه ها ارزش ریالی زیادی ندارند با این وجود اما درست بعد از این اظهار نظر هادی ایازی، سخنگوی وقت شهرداری تهران در واکنش به اظهارات موسوی جمع آوری این چهار مجسمه توسط مأموران شهرداری را تکذیب کرد و این اظهار نظرها را بازی با افکار عمومی دانست. به هر حال در آن زمان مسئولان وقت شهری اعلام کردند محاسبه ارزش ریالی مجسمه ها نشان می دهد، سرقت ها با انگیزه مالی رخ نداده بلکه سارق یا سارقان اغراض دیگری داشته است. پاسخی که به نظر می رسد هیچ کمکی برای پیدا شدن سارقان مجسمه ها نکرد. آذرماه همان سال نیز زمانی که سردار ساجدی نیا مهمان یکی از خبرگزاری ها شد، در پاسخ به این سئوال که پرونده سرقت مجسمه های تهران به کجا رسید و علت تاخیر پلیس در شناسایی و دستگیری سارقان چیست؟ عنوان کرد؛ سرقت مجسمه های تهران از آذرماه سال 88 آغاز شده بود اما این موضوع فروردین ماه سال 89 به پلیس گزارش شد و همین تاخیر در اعلام گزارش موجب شد تا بسیاری از سرنخ ها برای شناسایی سارقان از بین برود بنابراین سرعت پلیس در دستگیری مجرمان کمتر شود. البته وی این خبر را داد که پلیس به سرنخ های قابل توجهی در شناسایی سارقاندست یافته که به زودی به نتایج خوبی منجر خواهد شد.  تشکیل کارگروه ویژه پیگیری سرقت مجسمه ها اگر چه همه نهادها و سازمان های مسئول در آن زمان توضیحاتی در خصوصی پیگیری این مشکل بیان کردند و حتی کارگروه ویژه پیگیری سرقت مجسمه ها در استانداری تهران تشکیل شد، اما سارقان مجسمه ها هیچ گاه دستگیر نشدند تا اینکه تابستان سال 94 مجسمه صندوق نیز از مقابل ساختمان موزه پست در میدان امام خمینی (ره) به سرقت رفت و این امر باز سناریوی قدیمی سرنوشت نامشخص مجسمه های پایتخت را در ذهن ساکنان تهران به تصویر کشید. ضمن اینکه برخی رسانه ها از قول یک منبع آگاه عنوان کردند که سال 89 بررسی ها برای یافتن ردی از دزدان توسط مأموران اداره 17 پلیس آگاهی تهران آغاز شد و مأموران به مردان سبز پوشی رسیدند که با لباس سبز باغبانی شهرداری به محل نصب مجسمه ها مراجعه کرده و مجسمه ها را از جا کنده و با جرثقیل هایی که از قبل کرایه شده بودند از محل دور شدند.  تکرار دوباره یک داستان قدیمی به هر حال، این سارقان تاکنون شناسایی نشدند، یکسال بعد یعنی در سال 95 هم سرقت مجسمه برنزی 350 کیلویی از ساختمان معاونت هنری وزارت ارشاد رسانه ای شد. همچنین دوشنبه گذشته، به عبارتی هفدهم مهرماه هم سید مجتبی موسوی در کسوت معاون فرهنگی و هنرهای شهری سازمان زیباسازی شهر تهران از سرقت مجسمه کودک در حوالی میدان ونک خبر داد و گفت، این مجسمه که اسفندماه سال گذشته رونمایی و نصب شده، همزمان با روز جهانی کودک به سرقت رفته است. یک روز بعد نیز سرهنگ یاراحمدی، سرپرست پلیس آگاهی تهران بزرگ درخصوص پرونده سرقت مجسمه کودک میدان ونک در روز جهانی کودک اظهار کرد که با اعلام گزارش سرقت، پلیس آگاهی تهران مشغول بررسی این موضوع شده است. دیگر اینکه سرنخ های به دست آمده تاکنون حاکی از این است که این سرقت با سرقت های قبلی مجسمه ها ارتباطی ندارد. با این وجود اما تکرار یک داستان آشنا موجب شد تا دوباره این اتفاق خبرساز شود و مسئولان شهری و پلیس نیز هرکدام اظهارنظری در این زمینه داشته باشند. به عنوان مثال سردار حسین رحیمی، فرمانده انتظامی تهران بزرگ عنوان کرد که سارق شناسایی نشده و با وجود ارزش پایین مجسمه اما پلیس تلاش خود را برای دستگیری سارق انجام می دهد. زهرا نژادبهرام، عضو هیات رییسه شورای شهر تهران هم با انتقاد از روند مجسمه دزدی در پایتخت از مسئولان مربوط خواست تا نسبت به این موضوع دقت عمل بیشتری به خرج دهند این درحالی است که اگرچه پلیس معتقد است که این سرقت ربطی به سارقان سرقت های مجسمه های تهران در سال های گذشته ندارد، اما واقعیت این است که چطور می توان از صحت چنین موضوعی مطمئن بود زمانی که هیچگاه سارقان دستگیری نشدند، افرادی که توانسته اند مجسمه های سنگین و غول پیکر را به راحتی سرقت کنند. اکنون نیز دوباره شاهد وقوع سرقتی مشابه گذشته در تهران هستیم و موضوعی که همچنان این سئوال را در ذهن ایجاد کردهاست که آیا سناریوی سرقت مجسمه ها تکرار خواهد شد؟ یا این بار این داسان با شناسایی و دستگیری متهمان به پایان می رسد.