قطعه چوپانی اثری از مشکاتیان با سنتور | فیلم

قطعه چوپانی اثری از مشکاتیان با سنتور قطعه چوپانی اثری از مشکاتیان با سنتور سنتور ساز زهی کوبه ای  موسیقی  ایرانی است. فرهنگ دهخدا سنتور را اینگونه بازشناخته است: «از سازهای ایرانی به شکل ذوزنقه که دارای سیم های بسیاری است و با دو زخمه چوبی نواخته می شود. رایج ترین نوع  سنتور (۹ خرکی) دارای ۷۲ سیم است که به دسته های ۴ تایی و در ۱۸ دسته تقسیم می شود. گمان این است که سنتور از ایران به کشورهای دیگر راه یافته و نام های گوناگونی پیدا کرده است. سنتور با اندک تفاوتی در شکل ظاهر و با نام های گوناگون در خاور و باختر جهان وجود دارد. این ساز را در کشور چین یان کین، در اروپای شرقی دالسی مر، در انگلستان باتر فلای ها، در آلمان و اتریش مک پر، در هندوستان سنتور، در کامبوج فی و در آمریکا زیتر می نامند که هر کدام دارای وجه تشابهاتی هستند. ساز سنتور در شماری از کشورها مانند ارمنستان و گرجستان نیز رایج هست. همچنین سنتورهای عراقی –هندی- مصری و ترکی که بعضی از آن ها حدود ۳۶۰ سیم دارند. این ساز به شکل ذوزنقه متساوی الساقین ساخته می شود و نوع رایج این ساز دارای ۷۲ سیم است که هر ۴سیم از روی یک خرک می گذرد و دارای ۱ کوک است و در واقع سنتور دارای ۱۸ خرک است که ۹ تای ان در سمت راست و ۹تای ان در سمت چپ قرار می گیرد. سیم های این ساز توسط ۲ ترکه چوبی به صدا در می ایند که اصطلاحاً ان را مضراب می نامند، ولی باید توجه داشت که سنتور جز سازهای زهی-مضرابی (زهی زخمهای محسوب نمی شود)