سرنوشت زنان، سایه نشینی نیست

احمد محمد اسماعیلی
«پرسه در حوالی من» فیلمی ساده، جمع و جور درباره آدم های این روزگار است.در سال های اخیر فیلم های زیادی با محوریت زن ها در سینما ساخته شده است که سازندگانش تلاش کرده اند مشکلات و چالش های زنان ایرانی را به تصویر بکشند. غزاله سلطانی در فیلمش می کوشد از زاویه متفاوت و نویی برود به سراغ طرح مسائل زنانه. غزاله سلطانی فیلمساز مستعد و جوان سینمای ایران متولد تهران است و دوره های فیلمسازی را نزد کارگردان هایی چون اصغر فرهادی و مانی حقیقی گذرانده و همچنین مدرک کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه هنرتهران و دیپلم فیلمسازی از مدرسه فیلم ونکوور را دارد و تاکنون چند فیلم کوتاه نظیر «شمیران شماره ۱۵»، «باغ بی برگی»، «صبر کن تا خورشید» و... را کارگردانی کرده است. «پرسه در حوالی من» نخستین فیلم بلند سینمایی این کارگردان است. غزاله سلطانی در اوایل دهه نود با ساخت مستندی درباره عزت الله انتظامی به نام «...و آسمان آبی» توانست خودش را به عنوان یک فیلمساز جوان و صاحب تفکر به سینما معرفی کند.«پرسه در حوالی من» عنوان نخستین ساخته بلند سینمایی غزاله سلطانی محسوب می شود که سال گذشته آماده نمایش شد و چندی است اکران آن در سینماهای «هنر و تجربه» آغاز شده است. در این فیلم مهراوه شریفی نیا، بهناز جعفری، سوسن مقصودلو، نسرین نکیسا، آتوسا راستی و مریم نورمحمدی به ایفای نقش می پردازند. فیلم سینمایی «پرسه در حوالی من» فیلم زنانه درباره زن امروزی جامعه ایرانی و دغدغه هایش است ودرباره دنیای زنی به نام سایه است که در آستانه سی سالگی در دل تهرانِ امروز، به دنبال رؤیا و خواسته خودش می رود. با غزاله سلطانی درباره ساخت فیلمش و ابعاد اجتماعی آن گفت و ...

[ مشاهده متن کامل سرنوشت زنان، سایه نشینی نیست در روزنامه ایران ]