جشنواره ها باید به جریان سینمای ایران کمک کنند/فیلم های اجتماعی ضعف کارشناسی دارند/فیلمنامه باید به مفاهیم اخلاقی را منتقل کند

خبرگزاری میزان- مجید مظفری مظفری این سالها بیشتر از سابق در کاخ جشنواره های سینمایی ایران حضور پیدا می کند، چرا که جشنواره ها را فرصتی برای تعامل هنرمندان و مردم قلمداد می کند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، دهه 50 آغاز فعالیت بازیگری او بود، اما همچنان پس از سال ها فعالیت هنری و حضور در فیلم هایی مثل، سگ کشی (بهرام بیضایی)، زیر پوست شهر (فریدون گله)، غریبه و مه (بهرام بیضایی)، تنوره دیو (کیانوش عیاری)، تیغ و ابریشم (مسعود کیمیایی)، در مسیر تندباد (مسعود جعفری جوزانی)، کشتی آنجلیکا (محمد بزرگ نیا)، احساس خستگی نمی کند و از تداوم حضورش در سینمای ایران می گوید. مظفری این سالها بیشتر از سابق در کاخ جشنواره های سینمایی ایران حضور پیدا می کند، چرا که جشنواره ها را فرصتی برای تعامل هنرمندان و مردم قلمداد می کند، در آستانه برگزاری جشنواره فیلم سلامت با این بازیگر درباره اهمیت تولید آثاری سینمایی با موضوع سلامت برای مردم گفتگو کردیم که در ادامه می خوانید: درباره برگزاری دومین دوره جشنواره سلامت چه نظری دارید، دوره اول این جشنواره که سال گذشته برگزار شد، چقدر توانست به ارائه نکات سلامت به مردم موفق عمل کند ؟ هر جشنواره و جریان هنری باعث رشد فرهنگ جامعه می شود. جشنواره فیلم سلامت جشنواره مناسب و اثرگذاری است و فیلم های خوبی را در دامن خود برای مردم به ارمغان می آورد. هر فیلم، تئاتر و اثر هنری یا جشنواره ای که به موضوع سلامت مردم اشاره داشته باشد، تاثیرگذار است. جای چنین جشنواره ای در سینمای ایران خالی بود و چه خوب که این جشنواره دوره دوم برگزاری خود را طی می کند. البته قبل از برگزاری یک جشنواره باید تدابیری اندیشیده شود که فیلمهایی با این موضوع تولید شود، یعنی سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی این فرصت را در اختیار فیلمسازان قرار دهند که از این قبیل سوژه ها حمایت کنند، در چنین شرایطی جشنواره فیلم سلامت هر سال می تواند تعداد زیادی فیلم را به نمایش بگذارد که به صورت جدی تری در این حوزه تولید شده است. حمایت تولید و پخش می تواند تاثیر زیادی در این زمینه داشته باشد. به هر حال جشنواره یک برنامه فرهنگی علمی است که می تواند در یک بازه زمانی تمامی آثاری که در این زمینه تولید شده برای مخاطب به نمایش بگذارد از این نظر قابل اهمیت است. هر فیلمی که درباره حوزه سلامت مردم ساخته شود، تاثیرگذار است. اصلا در سینمای اجتماعی نمی توان فیلمی را نام برد که با هدف اثرگذاری ساخته شده باشد. فیلم های پرفروش تاریخ سینمای ایران که مردم را به سمت خود جلب کرده اند همیشه یک موضوع اجتماعی را در دل خود جای داده اند. فکر می کنید برای بهبود برگزاری این جشنواره و اثرگذاری بیشتر آن روی مخاطب چه اقداماتی می توان انجام داد؟ این جشنواره ها روی هوا جشنواره نمی شوند، مسئولان فرهنگی باید کمک کنند که جشنواره به اهداف و اثرگذاری خود نزدیک شود، اعتبار پیدا کند، مردم به آن اعتماد کنند و برای دیدن آثار به جشنواره ها بیایند. مسوولان باید تلاش کنند مردم از این جشنواره استقبال کنند. جشنواره باید به حرکت سینمایی ایران کمک کند و موقعی می تواند در این اقدام موفق باشد که دولت و مسوولان از آن حمایت کند. جشنواره سلامت برای کسب اعتبار بیشتر می تواند آثار سینمایی قدیمی که دراین زمینه تولید شده است را جمع آوری کند و در جشنواره برای مردم به نمایش بگذارد. این کار می تواند برای مخاطب جذاب باشد و به افراد بیشتری را به سمت جشنواره سوق دهد. مردم به کسب اطلاعات و افزایش آگاهی درباره سلامتی فردی و اجتماعی نیاز دارند. با توجه به اینکه سالهاست در سینما فعالیت می کنید به نظر شما ورود سینما به حوزه سلامت، نسبت به گذشته چه تغییری کرده است؟ تمام فیلم هایی که در سینما ساخته می شود، به نوعی هدفی اجتماعی را دنبال می کند و تاثیرگذار محسوب می شود، نمی توان گفت سینما در حوزه سلامت برای مردم کاری نکرده است. همه فیلمها به نوعی انسانیت، شخصیت فردی و شخصیتی در تعامل با اقشار دیگر جامعه را روایت می کند که به سلامت روحی و روانی جامعه مربوط است. سینما به عنوان یک مقوله فرهنگی در هر زمینه و موضوعی که حرف بزند تاثیرگذار است. سلامت، محیط زیست، روابط خانوادگی و اثرات مخرب مواد مخدر و .. موضوعاتی هستند که از طریق سینما بسیار مورد بحث قرار گرفته اند و خانواده ها را آگاه کرده اند. پرداختن این موضوعات قطعا مورد نظر مخاطب قرار می گیرد، شرایط اجتماعی امروز نشان می دهد مخاطب به سمت کسب آگاهی علاقه نشان می دهد. مخاطب به دنبال دیدن حقیقت جامعه در فیلم ها است و نمی توان تصویری غیر واقعی از جامعه را به او نشان داد که همه چیز در صفا و آرامش قرار دارد. قطعا چنین فیلم هایی نه تنها تاثیرگذار نمی شوند که مورد پسند مخاطب هم قرار نخواهند گرفت. شاید سینمای ایران هنوز تا چند سال پیش متوجه اهمیت طرح چنین مباحثی نشده بود. این درحالی است که گستره معضلات اجتماعی باعث شد هنرمندان نسبت به کاهش این معضلات وارد عمل شوند و اهمیت توجه به این موضوعات را به مردم یادآور شوند. هر چند در سال های اخیر به تصویر کشیدن برخی از این سوژه ها با موانعی رو به رو بوده است، اما سینما جایگاه خود را حفظ و در مسیر خوبی حرکت کرده است. سینما زمانی به ارزش واقعی خود نزدیک می شود که به دغدغه های زمانه خود نزدیک شود و از کلیشه فاصله بگیرد. به نظر می رسد دغدغه های جامعه امروز هم همین معضل اعتیاد و باقی مشکلات اجتماعی باشد. بنابراین نمی توان سینما را از طرح این مسائل دور نگه داشت. تمام فیلم هایی که در سینما ساخته می شود، به نوعی هدفی اجتماعی را دنبال می کند و تاثیرگذار محسوب می شود، نمی توان گفت سینما در حوزه سلامت برای مردم کاری نکرده است. همه فیلمها به نوعی انسانیت، شخصیت فردی و شخصیتی در تعامل با اقشار دیگر جامعه را روایت می کند که به سلامت روحی و روانی جامعه مربوط است. آیا تعامل کارشناسان بهداشتی و سینماگران می تواند در ارائه اطلاعات درست در حوزه سلامت به مردم موثر باشد؟ قطعا تعامل سینماگر با کارشناسان و پژوهشگران در تاثیرگذاری یک فیلم تاثیرات آن را دو چندان می کند. اساسا هر سوژه ای که با بهره گیری نظر متخصصان دستمایه هنر سینما قرار بگیرد، موفق تر تولید می شود. شاید تنها ضعف فیلم های سینمای اجتماعی ایران را ضعف کارشناسی آن باید دانست، اینکه تحقیقات دقیقی روی این مباحث انجام نمیشود و فقط وجه هنری در نظر گرفته می شود. حالا اما وجود این جشنواره باعث شکل گیری فضای کارشناسی و تعامل درباره مباحث سلامتی خواهد شد. تعامل کارشناسان و سینماگران برای طرح دیدگاههای فرهنگی بسیار اثرگذار است و ممکن است از دل این نشست ها سناریوهایی خوبی شکل بگیرد که هم برای سینما و هم مردم مفید باشد. شما با عنوان یک هنرمند یا حتی یک شهروند تا چه حد دغدغه موضوعاتی مثل سلامت یا حفاظت از محیط زیست را دارید؟ من در جایگاه یک شهروند نسبت به سلامت و محیط زیست دغدغه های فردی دارم و تا جایی که بتوانم درباره این موضوعات مطالعه می کنم و اگر متوجه نکته ای شوم آن را به اطرافیان انتقال می دهم. اما در جایگاه هنرمند متاسفانه هنوز نتوانستم این دغدغه را در آثار خود دنبال کنم و امیدوارم در فعالیت های بعدی بتوانم با جدیت بیشتری به این مهم بپردازم، اما همیشه وقتی میخواهم فیلمنامه ای را انتخاب کنم، سعی می کنم آن فیلمنامه در دل خود فرهنگ سازی و انتقال مفاهیم اخلاقی را برای مردم در نظر گرفته باشد. انتهای پیام/