ناگفته های عیاری از «87 متر»

کیانوش عیاری می گوید: من هیچ وقت اصراری برای عبور از خط قرمز ندارم. مطلقاً در این سال ها که در عرصه فیلمسازی مشغول به کار هستم، یعنی از سال ۱۳۵۹ که در تلویزیون شروع کردم تا کنون، هرگز تلاش نکردم خط قرمزها را بشکنم. بدعت من در این حد است که دیگر نمی توانم فیلم دوبله کار کنم و باید بروم به سمت صدابرداری سر صحنه. در فیلم «کاناپه» هم خجالت می کشیدم زن را در خلوت خودش وقتی می خواهد سر روی بالش بگذارد، با روسری نشان بدهم.
کیانوش عیاری کارگردان سینما و تلویزیون پس از سال ها بار دیگر با تهیه کنندگی، کارگردانی و نویسندگی سریال «۸۷ متر» به تلویزیون بازگشته است.اودر گفت وگو با ایسنا بیان داشت در زمان ساخت سریال «روزگار قریب» چون بدون فیلمنامه کار می کرده ممکن بود صحنه هایی ساخته شود که ممیزی داشته باشد و این موضوع می توانست باعث ایجاد حساسیت هایی در تلویزیون شود که طبیعتاً هم اینگونه شد. او می گوید ما در زمان پخش سریال «روزگار قریب» در سال ۱۳۸۶ ممیزی هایی شامل حالمان شد، ولی به هر صورت کارمان را انجام دادیم. امروز هم در ساخت سریال «۸۷ متر» شرایط به همان صورت است؛ البته تا اینجای کار از لحاظ ممیزی با مشکلی مواجه نشدیم. عیاری ازهشت سال پیش این طرح را به سازمان صداوسیما ارائه داده و برای آن هم مبلغی دریافت کرده است اما به دلیل مشکلات شخصی نتوانست آن را انجام بدهد. او گفته ساخت این سریال پس از هشت سال به دلیل تعهدی بود که به سازمان داشتم و الآن هم با اشتیاق در حال کار هستم. اینطور نیست که چون این پروژه سریال است بخواهم در جایی کم بگذارم یا کوتاه بیایم.

[ مشاهده متن کامل ناگفته های عیاری از «87 متر» در روزنامه ایران ]