خودم را بازی می کنم

مهران رجبی خود واقعی اش در فیلم ها و سریال هاست؛ همین طور بذله گو، شاداب، صمیمی و خنده رو. کافی است با او برای حتی چند دقیقه هم صحبت شوید، آن وقت است که در همان چند لحظه کوتاه همراهش می خندید.

استعداد این بازیگر طناز در عرصه بازیگری به واسطه رضا میرکریمی که همکلاس او در دانشگاه بود، کشف شد و رجبی را راهی تلویزیون و سینما کرد. نخستین تجربه او در عرصه بازیگری به سال 1376 برمی گردد که در مجموعه تلویزیونی «بچه های مدرسه همت» به کارگردانی رضا میرکریمی بازی کرد. او در این مجموعه نقش ناظم را بازی کرد؛ ناظمی که به جایش منضبط و هر وقت هم لازم بود، مهربان و طناز می شد. این بازیگر با بازی در این سریال و فیلم «زیر نور ماه» مورد توجه قرار گرفت و با سریال «روزگار قریب» در میان مردم شهره شد. او در مجموعه هایی همچون لیسانسه ها، دوران سرکشی، سرزمین کهن، دردسرهای عظیم، پرده نشین، روزهای بد به در و... نقش های متفاوتی را بازی کرده است. رجبی این روزها همزمان در دو سریال «87 متر» به کارگردانی کیانوش عیاری و «مرد» ساخته فریدون حسن پور بازی می کند. به بهانه تولد 56 سالگی این بازیگر با او به گفت وگو نشستیم.
خود واقعی هستم
برخی به من می گویند بازی نمی کنم و خودم هستم. به نظرم ایرادی به این حرف نیست و اتفاقا حسن حساب می شود. آقای عیاری پنج سال پیش مصاحبه ای با یکی از روزنامه ها انجام داده و نام مرا آورده بود که جزو بازیگران خوب ایران هستم که البته به این مساله کاری ندارم، اما در ادامه گفته بود آنچه در بازی ایشان می بینم، عدم وجود هنر بازیگری است. بعد از خواندن این مطلب به ایشان گفتم این که برایم بد شد، اما او گفت وقتی بازیگر از خودش دور می شود تا یک نقش را بازی کند، مسلماً چیز دیگری می شود؛ ولی وقتی خودت باشی و همان را بازی کنی، حسن است. خوشحالم بهترین کارگردان ایران درباره من این حرف را زد که بازیگر، خود واقعی اش باشد؛ بهتر ...

[ مشاهده متن کامل خودم را بازی می کنم در جام جم آنلاین ]