ترکیه امسال به اندازه درآمد صادرات فرش ایران سریال فروخت

ساخت وبلاگ

طبق یک برآورد چرخش مالی صنعت سینما و تلویزیون تا پایان سال 2017 به 100 میلیارد دلار خواهد رسید؛ صنعتی که چندین دولت تلاش می کنند از آن برای بالابردن درآمد ملی شان استفاده کنند، از ایالات متحده گرفته تا همسایه دیوار به دیوار ما ترکیه که مانور زیادی روی عنوان دومین صادر کننده سریال در جهان بعد از امریکا دارد . فعالان صنعت سریال سازی ترکیه می گویند تا پایان سال جاری میلادی فروش سریال های ساخت این کشور به رقم 350 میلیون دلار خواهد رسید . سریال فروشی در حد فرش فروشی برای درک اهمیت این رقم کافی است آن را با حجم صادرات 359 میلیون دلاری فرش دستباف به عنوان یکی از محصولات استراتژیک صادراتی کشورمان مقایسه کنیم تا متوجه شویم ترکیه چه درآمد خوبی را برای خود دست و پا کرده است. ماجرا وقتی جذاب تر می شود که بدانیم حجم صادرات سریال های ترکیه در سال 2008 حدود 10 میلیون دلار و چهار سال قبل تر یعنی 2004 فقط 10 هزار دلار بوده است، اما هنوز شگفتی ها ادامه دارد، وقتی بدانیم کشور ترکیه که از منابع نفت و گاز تقریباً بی بهره است، در حال برنامه ریزی برای رسیدن به افق صادراتی 2 میلیارد دلار سریال در سال 2035 است . محمد بیوک آکشی، رئیس مجمع صادرکنندگان می گوید: صنعت سینما و تلویزیون برای ترکیه اهمیت حیاتی دارد که به وسیله آن قدرت فرهنگی بر همسایگان خود تأثیر می گذارد ! آنچه بیوک آکشی می گوید را می توان در سریال های ترکیه که از شبکه های صداوسیما پخش می شود یا سریال هایی که از طریق شبکه های ماهواره ای فارسی زبان پخش می شود، مشاهده کرد . چگونه ترکیه قدرتمند شد؟ در گزارشی با عنوان چگونه ترکیه به یک مرکز قدرتمند تلویزیونی اروپا تبدیل شده است، به سرمایه گذاری سنگین ترک ها در ساخت سریال اشاره می کند؛ رقم 800 هزار دلاری برای ساخت هر فصل از سریال ها با ستارگانی که دستمزدهای شش رقمی دریافت می کنند. اسکرین دیلی به بازاریابی ترکیه در سراسر اروپای شرقی، خاورمیانه و شمال آفریقا اشاره می کند. شرکت های سریال ساز ترکیه توانسته اند بازار خود را در امریکای جنوبی نیز گسترش دهند، به نحوی که سال گذشته برای اولین بار کشور شیلی به جمع مشتریان سریال های ساخت ترکیه پیوست. مکزیک، هند، پاکستان و چین نیز از دیگر مشتریان سریال های ساخت ترکیه هستند. سحر باقری، رئیس بخش تحقیقات جهانی و محتوای استراتژیک «یورو دیتا تی وی» می گوید: ترکیه در گذشته تنها به کشور های بالتیک صادرات داشت، اما امریکا و اروپا کشف کردند ترکیه می تواند یک نیروی اسرار آمیز باشد؛ همان چیزی که ترک ها تلاش کرده اند بر سر زبان ها بیندازد و آن شعار«ترکیه: کشف استعداد بالقوه» است. ترکیه کشوری است که هر سال بازار فروش سریال هایش را گسترده تر و تلاش می کند صنعت سریال سازی اش را از چالش های سیاسی داخلی به دور نگه دارد . محمود اوزدن تهیه کننده سریال در ترکیه می گوید: رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه به سریال های ترکیه علاقه زیادی دارد و از پخش آنها در داخل کشور استقبال می کند. علاقه مندی رئیس جمهور به ما امید و الهام می دهد. این تهیه کننده همچنین خواستار حمایت بیشتر وزارتخانه های فرهنگ، اقتصاد و گردشگری از سریال سازهای ترکیه شده است . در کنار دور شدن از سیاست و در خواست کمک برای تولید بیشتر، صنعت سریال سازی ترکیه خود را به سمت تلویزیون های تعاملی پیش برده و به جای آنکه درگیر سیاست های دولت باشد، به طور مستقیم با تلویزیون های دیجیتالی، بازار بزرگ تری را ترسیم کرده است. شبکهpuhu سریال ترکیه ای را برای مخاطبانش پخش می کند که روزانه 3 میلیون بازدید کننده دارد و طبق پیش بینی مدیر این شبکه تا پایان ماه ژوئن این رقم به 70 میلیون نفر رسیده است . روزنامه ینی شفق چاپ ترکیه می نویسد: برای شروع هر شوی تلویزیونی حدود 400 هزار لیر ترکیه لازم است، (رقمی ارزان قیمت حدود 400 میلیون تومان) و هر ساله در ترکیه حدود 100 نمایش تلویزیونی در این کشور ساخته می شود. این روزنامه می افزاید: ترکیه با استفاده از سریال هایی مانند «Dirillis:Ertugul» که درباره طغرل پدر عثمان بنیانگذار امپراتوری عثمانی است، توانسته تاریخ باورهای فرهنگی خود را در سراسر جهان گسترش دهد . سهم ما فقط یک نگاه ترکیه برای رسیدن به نقطه اوج سریال سازی تنها امریکا را پیش رو دارد، یعنی صنعت هالیوود که با بازار گسترده فروش فیلم و سریال امپراتوری رسانه ای را تشکیل داده است. با آنکه هنوز شبکه های ریشه داری مانند BBC توانسته اند با تنوع محصولات تولیدی بازار خود را در حوزه تولیدات تلویزیونی حفظ کنند، کم کم اروپای متحد دارد به قدرت درام سازی و قصه گویی عثمانی ها باور می کند و به آنها سهمی از تلویزیون خود می دهد. در عوض موفقیت ترک ها، ما چقدر برای رسیدن به سهمی از بازار گسترده فروش سریال در جهان تلاش کرده ایم؟ هومن کبیری تهیه کننده و مدیر تولید آثاری چون «شاهگوش» و «عاشقانه» به «جوان» می گوید: «مهم ترین مشکل ما این است که در ساخت سریال نگاه مان به بازارهای جهانی نیست و صرفاً به فکر مصرف کننده داخلی هستیم. ما فکر نمی کنیم چه چیزی باید بسازیم که در خارج از کشور نیز مخاطب داشته باشد . » این نگاه در بخش تولید سریال برای شبکه نمایش خانگی که اقتصاد آن به خرید مخاطبان بستگی دارد، وجود دارد و قضیه وقتی ناگوار تر می شود که ما سراغ سریال سازی در تلویزیون می رویم؛ جایی که حتی سریال ساز، مجموعه ای را که در دست تولید دارد، بدون توجه به میزان مخاطب و بیننده می سازد و از آنجا که اغلب نتایج نظر سنجی های صداوسیما درباره مخاطبان برنامه های نمایشی علنی نمی شود، هیچ آمار دقیقی از موفقیت این مجموعه ها در جذب مخاطب وجود ندارد، ولی فضای کلی رسانه ها نسبت به موفقیت مجموعه های تلویزیونی ساخته شده در تلویزیون، کمتر روی مثبت به خود دیده است؛ سریال هایی که حتی نمی توانند مخاطب تلویزیون را که در ظاهر به رایگان تلویزیون نگاه می کند، اغنا کنند، چطور می توانند به بازار رقابتی فروش فیلم و سریال فکر کنند؟! اگرچه بعضاً دیده شده آثاری مانند «یوسف پیامبر» از شبکه های تلویزیونی کشورهای متعدد از آسیای مرکزی تا امریکای جنوبی پخش شده است، ولی هیچ گاه در فروش سریال نتوانسته ایم به حدی برسیم که توانایی رقابت در بازار آزاد را داشته باشیم .

ایمانی...
ما را در سایت ایمانی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان imancell بازدید : 195 تاريخ : سه شنبه 28 آذر 1396 ساعت: 18:52